Veteriner.CC
 Ana Sayfa Arı Yetiştiriciliği Tarım İlaçları
 

ARI YETİŞTİRİCİLİĞİ

ARICILIK
  1. Arıcılık ve arıcılık tipleri
  2. Ülkemizdeki problemleri
  3. Arıcılığa nasıl başlanır
  4. Kovan çeşitleri ve ölçüleri
  5. İlkbahar bakımı
  6. Oğul mevsimi
  7. Bal dönemi ve hasat'ı
  8. Sonbahar ve kış bakımı
  9. Arı birleştirme
  10. Arıların bakımı
  11. Ana arı üretme yöntemleri
  12. Ana arı verme yöntemleri
  13. Sahipsiz arıları kovana alma
  14. Kovan yerini değiştirme
  15. Körük yakma
  16. Tarım ilaçları

 Arı Irkları

  1. Arı ırkları
  2. Bal arısı ve taksonomisi
  3. Arı anatomisi
  4. Arı ailesi
  5. Arıların üremesi ve sosyal düzen

 Arı Ürünleri

  1. Bal
  2. Polen
  3. Arı Sütü
  4. Propolis
  5. Balmumu
  6. Arı zehiri
  7. Apiterapi

 Arı Hastalıkları

  1. Amerikan yavru çürüklüğü
  2. Avrupa yavru çürüklüğü
  3. Varroa hastalığı
  4. Nosema hastalığı
  5. Arı biti
  6. Dizanteri (Adi ishal)
  7. Kireç hastalığı
  8. Taş hastalığı
  9. Torba hastalığı
  10. Trachea paraziti
  11. Uyuz (Arı akarı)
  12. Petek güvesi
  13. Eşşek arısı
  14. Karıncalar
  15. Arı kuşu
  16. Fare,Kirpi,Ayı
  17. Yakı böceği
  18. Küçük kovan böceği

TARIM İLAÇLARI:

 Yoğun olarak kullanılan tarım ilaçları gerekli önlemler alınmazsa bütün arılığın toplu olarak söneceği sonuçlara yol açar.

 Tarım ilaçlarının olumsuz etkilerine maruz kalmamak için daha arılığın kurulumu aşamasında yer seçimine dikkat etmek gerekir. Özellikle arıcının denetimi dışında ilaçlama yapılabilecek olan büyük meyve bahçeleri ve kültür bitkilerinin yetiştirildiği tarlaların uzağında bir arılık yeri seçilmelidir.

 İlaçlama zamanı arıcının kontrolündeyse ve muhakkak yapılması gerekiyorsa arıların dışarıda faaliyette bulunmadığı zaman dilimleri tercih edilmelidir.

 Özellikle ağaçların ilaçlamasını çiçek açma zamanında yapmamak arıların buraya gelip ölmelerini engelleyecek bir önlemdir.

 Yoğun ilaçlama yapılması riski olan yerlerde arıcı dikkatli olmalı ilaçlama yapılacağını öğrendiğinde kovan girişini kapatarak arıların çıkışını engellemelidir. Bu durumda birkaç gün içeride kalan arıların havasızlıktan telef olmaması için muhakkak kovan havalandırma önlemleri alınmalıdır. Ayrıca arıların su ve besin ihtiyacı da karşılanmalıdır.

 Riskin büyük olduğu yerlerde arıların telef olmasını engellemenin en garantili yolu arılığı acilen en az 7 km uzaklığa taşımaktır.

HASTALIKLARLA MÜCADELE:

 Arılığında sürekli olarak güçlü koloniler bulundurmaya özen gösteren arıcı, zayıf kolonilerin hastalıklarla mücadele edemeyeceğini ve hatta hastalıkları diğer kolonilere bulaştıran bir köprü olacağını asla unutmamalıdır. Yani hastalıklarla mücadelenin ilk kuralı kolonileri sürekli güçlü tutmaktır.

 Arıcı arılığının yönetiminde aşağıdaki maddelere uygun davranırsa, kolonilerinin hastalanma riskini en aza indirmiş olur:

  1. Arılık temiz ve düzenli olmalı, yerlere petek, petek kırıntıları, propolis parçaları atılmamalı, eski ve hastalıklı petekler yakılarak imha edilmelidir.

  2. Koloni satın alınması sırasında hastalık olup olmadığı kontrol edilerek hasta koloniler satın alınmamalıdır.

  3. Kullanılmış arıcılık malzemeleri satın almamaya dikkat edilmelidir. İkinci el alet-ekipman alındığında bunlar dezenfekte ve sterilize edilmelidir.

  4. Arıların beslenmesinde hastalıklar yönünden kontrol edilmiş bal kullanılmasına dikkat edilmeli, şüpheli durumlarda (sağlıklı bal olmadığı zaman) arıların beslemesinde bunun yerine şeker şurubunun verilmesi teşvik edilmelidir.

  5. Arılıkta Yağmacılığa izin verilmemelidir. Kovanların diziliminde, arıların kovanları şaşırmasını önleyici tedbirler (Giriş deliklerinin farklı yönlere bakması, kovanların değişik renklerde boyanması gibi) alınmalıdır.

  6. Gezginci arıcılıkta, yer seçimi hastalıksız bölgelerde yapılmalı ve diğer arılıklardan uzakta olmasına dikkat edilmelidir.

  7. Koloniler sık sık kontrol edilerek, hastalık görüldüğü anda (bal tutma dönemi hariç) hastalık görülmeyen koloniler de dahil tüm koloniler koruyucu olarak ilaçlanmalıdır.

  8. Hastalık görüldüğünde Tarım İl veya İlçe Müdürlüklerine ihbar edilmelidir.

  9. Bal mumları 120°C de 10-15 dakika süreyle sterilize edildikten sonra petek yapımında kullanılmalıdır.

  10. Temel peteklerin üretim izni almış olan firmalardan alınmasına dikkat edilmelidir.

  11. Mümkün olduğunca eski petek kullanmaktan kaçınılmalıdır.

  12. Koloniler nektar ve polen kaynağı yönünden zengin bölgelerde tutulmalı, hastalık riski bulunan yerlere arı götürülmemelidir.

  13. Koloniler sürekli kontrol edilmeli, hastalığın yayılmasını önleyen en etkili yolun erken teşhis olduğu unutulmamalıdır.

 
Veteriner.CC

Copyright © 2007 - 2021 Veteriner.CC®
Her Hakkı Saklıdır - All right reserved