Keçi Yetiştiriciliği

1. Keçilerin sınıflandırılması
2. Keçi barınakları
3. Damızlık seçimi
4. Besleme
5. Bakım işlemleri
6. Hastalıklara karşı korunma
7. Üreme
8. Doğum (Oğlaklama)
9. Kalıtsal kusurlar
10. Keçi sütü
11. Keçi eti
12. Keçi kılı
13. Diğer keçi ürünleri

Yerli Keçi Irkları

1. Abaza keçisi
2. Halep (Damascus) keçisi
3. Gürcü keçisi
4. Honamlı keçisi
5. Kıl keçisi
6. Kilis keçisi
7. Norduz keçisi
8. Tiftik keçisi

Yabancı Keçi Irkları

1. Afrika cüce keçisi
2. Alpin keçisi
3. Appenzel keçisi
4. Bakır keçisi
5. Beetal keçisi
6. Beyaz alman asil keçi
7. Boer keçisi
8. Chevre des fosses keçisi
9. Damascene keçisi
10. Girgentana keçisi
11. İspanyol keçisi
12. Jamnapari keçisi
13. Kalahari keçisi
14. Kamori keçisi
15. Kaşmir keçisi
16. Malta keçisi
17. Nijerya cüce keçisi
18. Nubiya keçisi
19. Oberhaslı keçisi
20. Pygmy keçisi
21. Rove keçisi
22. Saanen keçisi
23. Savannah keçisi
24. Skopelos keçisi
25. Tauernschecke keçisi
26. Toggenburg keçisi
27. Zalawadi keçisi

Yabani Keçi ırkları

1. Alaska dağ keçisi
2. Bezoar keçisi
3. Himalaya Tahr keçisi
4. Markhor dağ keçisi

BEYAZ ALMAN ASİL KEÇİSİ

   Beyaz Alman Asil keçilerde vücut rengi genellikle beyaz renktedir. Vücut kısa ve düz  kıl örtüsüne sahip kuvvetli ve sağlamdır. Boynuzsuzluk aranan bir ırk özelliğidir. Sütçü bir ırk olması nedeniyle meme çok iyi gelişmiştir. Almanya’da Saanen ve Appenzel keçilerinin melezlenmesi ile elde edilmiştir. Adaptasyon yeteneğinin iyi olması nedeniyle pek çok ülkeye götürülmüştür. Türkiye’ye 1971 yılında getirilmiştir.

 Verim Özellikleri:

   Ergin tekeler 70-80 kg, keçiler ise 60-70 kg canlı ağırlığa sahiptir. Ortalama %3-4 yağlı ve bir Laktasyon da 700-950 kg süt verimine sahiptir. Elit sürülerde 1000-1200 kg süt elde edilebilir. Keçiler yaklaşık olarak 240-300 gün sağılabilir. Beyaz Alman Asil keçileri yüksek döl verimine ve oğlakların erken gelişme yeteneğine sahip oluşu nedeniyle yemden yararlanama yeteneği yüksektir.

 DERLEYEN: Vet. Hek. Hayri YENİYURT