|
KIL
KEÇİSİ
Türkiye’de en yaygın olarak yetiştiriciliği yapılan keçi
ırkıdır. Halk arasında “Kara Keçi” olarak da bilinir. Tüm
bölgelere yayılmış olmakla birlikte, denize yakın ormanlık,
çalılık bölgelere yaygın olarak bulunmaktadır. Fundalık ve
makiliklerden iyi faydalanabilen, meyilli ve kayalık arazilere
iyi tırmanabilen ve sert iklime dayanıklı bir ırktır.
2008 yılı verilerine göre Türkiye
keçi varlığı 5.6 milyon baştır ve bunun yaklaşık % 97’sini Kıl,
% 3’ünü ise Ankara keçileri oluşturmaktadır.
Görünüm
Özellikleri:
-
Renk genellikle siyahtır. Gri tonları ile kahverengi ve
alacalara da rastlanır.
-
Vücudu örten kıllar kısa yada uzun olabilmektedir.
-
Derileri de koyu renklidir.
-
Hem keçiler hem de
tekeler büyük çoğunlukla boynuzludur.Tekelerde boynuzlar oldukça
gelişmiştir.
-
Kıl Keçilerinde vücut sağlam ve dayanıklıdır.
-
Baş orta büyüklükte ve düzgün profile sahiptir.
-
Geniş bir varyasyon görülmekle birlikte genellikle iri ve
sarkık kulaklıdırlar.Ancak daha kısa kulaklılara da
rastlanır.
-
Kıl Keçilerinde her iki cinsiyette de sakal vardır. Küpeli
olanlarına pek rastlanmaz.
-
Vücudu kaplayan kıl örtüsü üstte kaba ve uzun örtücü kıllar,
altta ise ince yumuşak alt kıllardan oluşur. İlkbaharda
taranarak toplanabilen bu ince alt kıllar "
Kaşmir Yünü "tipindedir.
Verim
Özellikleri:
-
Ege ve Akdeniz Bölgesi sahil kuşağı, Marmara Bölgesi,
Güneydoğu, Doğu ve İç Anadolu Bölgesinde yetiştirilir.Süt,
et ve kılı için yetiştirilir.
DERLEYEN:
Vet. Hek. Hayri YENİYURT
|
