Avustralya ve Yeni Zelanda'da 1880 yıllarında Merinos dişilerine Lincoln veya Leicester koçları katılarak elde edilmiştir.1902 yılında resmi adını almıştır. Etçil ve Yün amaçlı yetiştirilir. Değerli yünü ve ciddiye alınacak karkas kapasitelidir. 1916 yılında popülaritesi artmış ve diğer ülkelere de ihraç edilmiştir. Avustralya'da yagın olarak yetiştirilmekte olan Corriedale Güney Amerika, Doğu Amerika, Güney Afrika ve Asya'da yetiştirilmektedir. Merinos ırkından sonra en beğenilen koyun ırkı olmuştur.

 

 Görünüm Özellikleri:

• Yüz, kulaklar ve ayaklar beyaz kıllarla örtülüdür. Bazen siyah lekeler bulunabilir.

• Geniş yuvarlak ve derin vücutlu

• Zor şartlara kolay adapte olurlar.

• Her iki cinsiyet de boynuzsuzdur. Bazen koçlarda boynuz yumruları görülebilir.

• Deniz aşırı koyun eti ticaretinde bu irkin önemli bir yeri vardır.

• Birim kilogram vücut ağırlığına karşılık, diğer mera tipi koyun ırklarına nazaran, en yüksek kuzu ve yapağı verimi üretirler.

• Sürü halinde güdülmeye uygundurlar.

• Ana koyunlar döl verimi ve süt verimi bakımından iyi kabul edilirler.

 Verim Özellikleri:

• Canlı ağırlık: Erkek: 80 - 125 kg ; Dişi: 60 - 80 kg

• Yün verimi: 4.5 - 7.7 kg

• Lüle uzunluğu: 9- 15 cm

• Yapağı kapasitesi: % 50 -60

• Yapağı inceliği: 24.5 - 31.5 mikron

• Yapağı kalitesi: 50’S - 56’S (B-C) tipinde bir örnek ve iyi kaliteli

 

 DERLEYEN: Vet. Hek. Hayri YENİYURT