Veteriner.CC
 Ana Sayfa Sığır Yetiştiriciliği Sığırlarda damızlık seçimi
 

Sığır Yetiştiriciliği

DÜNYA SIĞIR VARLIĞI VE ÖNEMİ
  1. Dünya sığır varlığı
  2. Sığırların kökeni
  3. Sığırcılıkta Sulama
  4. Barınaklar - Ahırlar
  5. Süt sığırı barınakları
  6. Besi sığırı barınakları
  7. Açıkta sığır besiciliği
  8. Taban yapısına göre barınaklar
  9. Gübre temizliği ve depolanması
  10. Seçim (seleksiyon)
  11. Yaş tayini
  12. Boynuz giderme
  13. İşletmelerin başarı koşulları
  14. İşletmelerde genel günlük işler
  15. Buzağıların bakım ve beslenmesi Güncel
  16. Süt ırkı düve beslemesi
  17. Gebe düve ve ineklerin bakım beslenmesi
  18. Süt ineklerinin beslenmesi
  19. Süt ineklerinin bakım ve beslenmesi

Yerli Sığır Irkları

  1. Boz ırk sığırı
  2. Doğu Anadolu kırmızısı sığırı
  3. Güney Anadolu kırmızısı sığırı
  4. Kırım sığırı
  5. Maraş sığırı
  6. Yerli güney sığırı
  7. Yerli kara sığırı
  8. Zavot sığırı

Yabancı Sığır ırkları

  1. Angus sığırı
  2. Ankole sığırı
  3. Ayrshire sığırı
  4. Barzona sığırı
  5. Bazadaise sığırı
  6. Beefalo sığırı
  7. Beefmaster sığırı
  8. Belçika mavisi sığırı
  9. Blonde d'Aquitaine sığırı
  10. Bonsmara sığırı
  11. Braford sığırı
  12. Brahman sığırı
  13. Brahmousin sığırı
  14. Brangus sığırı
  15. British White sığırı
  16. Charolais (Şarole) sığırı
  17. Chianina sığırı
  18. Corriente sığırı
  19. Danimarka Kırmızısı
  20. Esmer (Montafon) sığırı
  21. Galloway sığırı
  22. Guernsey sığırı
  23. Hereford sığırı
  24. Highlander sığırı
  25. Holstein sığırı
  26. İsveç Kırmızısı sığırı
  27. Jersey sığırı
  28. Limuzin sığırı
  29. Maas Rhein İssel sığırı
  30. Maine anjou sığırı
  31. Mashona sığırı
  32. Montbeliard sığırı
  33. Murray Grey sığırı
  34. N'Dama sığırı
  35. Nelore sığırı
  36. Nguni sığırı
  37. Normande sığırı
  38. Norveç Kırmızısı sığırı
  39. Parthenaise sığırı
  40. Piedmentosa sığırı
  41. Pie Rouge sığırı
  42. Pinzgauer sığırı
  43. Red poll sığırı
  44. Romagnola sığırı
  45. Salers sığırı
  46. Santa Gertrudis sığırı
  47. Senepol sığırı
  48. Shorthorn sığırı
  49. Simental sığırı
  50. South devon sığırı
  51. Square meater sığırı
  52. Sussex sığırı
  53. Texas Longhorn sığırı
  54. Tuli sığırı
  55. Wagyu sığırı
  56. Wisent sığırı
  57. Yak sığırı
  58. Zebu sığırı

Etiketler:

Sığır

Sığır Yetiştiriciliği

Sığır ırkları

Sığır Türleri

Sığır beslenmesi
Sığır Ürünleri

SIĞIRLARDA SELEKSİYON (SEÇİM):

   Süt hayvancılığını iyi seviyelere çıkarmak için seleksiyon ve çevre şartları önemlidir.

   Aranılacak özelliklerde olup, bunu yavrularına geçirebilecek ve gelecek jenerasyonlarda tekrar bu aradığımız özellikleri gösterebilecek yetenekteki damızlık hayvanların seçimi ve kullanılması olayına seleksiyon adı verilmektedir.

   Hayvanın içersinde yaşadığı ve üretime doğrudan etkili şartların tümüne çevre şartları (Beslenme, Sağım, Barınma vb.) adı verilir.

   Seleksiyon temelli iyileştirme programlarında hayvanın genetik özellikleri ele alınacağından sonuçlara ulaşmak zaman alacaktır. Özelliler belirlenip bunların yeni jenerasyonlara aktarılmasına çalışılacaktır. Buna karşılık çevresel koşullar daha hızlı iyileştirile bilinir.

   Seleksiyon ile çevre daima birbirini desteklemelidir. Hayvanın genetiği iyi fakat çevresel faktörler kötü ise istenen verimi alamayız, yine tersi durumda istenen verim alınamaz.

   Genetik Özellikler: Hayvanın vücudunda bulunan dokular hücrelerden meydana gelmişlerdir. Organizmanın yapısını oluşturan en küçük birimlere hücre adı verilir. Fonksiyonlarına göre hücreler Somatik ve Üreme Hücreleri diye ikiye ayrılır.

    Hücrenin içinde çekirdek, çekirdeğin içinde kromozomlar, kromozomların üzerinde ise genler bulunmaktadır. Genler karakter taşıyıcılardır. Bir başka deyişle karakterlerin ebeveynlerden yavruya geçmesinden sorumludur. Sığır hücrelerinde 30 çift kromozom mevcuttur. Bu kromozomlar çok sayıda karakter taşıyıcı genleri ihtiva ederler.

    Karakterler kalitatif ve kantitatif karakterler diye ikiye ayrılır. Kalitatif karakterler deri rengi, boynuz şekli, kan grubu vb. karakterlerdir. Kantitatif karakterler sınıflandırılabilirler. Kalitatif karakterler ise sınıflandırılamazlar. Çünkü değerler süreklilik gösterirler. Ayrıca böyle karakterlere çevre faktörü oldukça etkilidir (Örnek Süt Verim Değerleri).

    Seleksiyon orta kalitedeki hayvanlardan morfolojik değeri ve üretim gücü en fazla olan hayvanlara ulaşmamızı sağlayan en büyük unsurdur.

Seleksiyon Programında İki Konu Önem Taşır;

a) Damızlık Hayvanların Seçimi

b) Damızlık Değerlerin Bilinmesi

    Damızlık Seçimi ahırda bulunan hayvanları özelliklerini iyileştirip Soydan soya aktaracak yetenekteki, erkek veya dişi hayvanların belirlenmesi işlemidir.

    Bir yavrunun genotip değerinin belirlenmesinde annenin ve babanın ayni derecede önemi vardır.

    I) ERKEK HAYVANIN SEÇİMİ:

    Erkeklerde seleksiyon baskısı dişilerden daha büyüktür. Erkeklerde ön seleksiyon 10-100 erkek arasından yapılır.

    Erkeklerin genotip hakkında karar daha çabuk verilebilmektedir.Hayvanların seçiminden işletme sahibi şu verilerden faydalanır.

    a) Fenotipe Göre Seleksiyon : Morfoloji ön plandadır. Genotip ve çevre şartları fenotipi oluşturmaktadır. Bizi genotip ilgilendirdiğinden bu yöntem pek uygulanmaz.

    b) Pedigriye Göre Seleksiyon : Bu sistemde atalar incelenir. Ataların fenotip ve genotip değerleri vasıtasıyla yavrular hakkında istediğimiz değerlere ulaşabiliriz. Geçerli bir metot olmasına karşın genetik açılımlar olabileceğinden istediğimiz ölçüleri bulamayabiliriz.

    c) Genotipe Göre Seleksiyon : Kaliteli bir damızlık hayvan kendisinden sonraki nesillere cerim ve morfolojik yöndeki özelliklerini aktarabilme kabiliyetiyle ölçülür. İşte bu yüzden boğa seçiminde döl kontrolü yapılmaktadır. Döl kontrolü yapılan bu genç boğaların pedigri cetvelleri incelenir. Bu döl kontrolleri sonucunda gelecek kuşakla ilgili iyi sonuç verenler suni tohumlamada kullanılır. Böylece kaliteli bir kuşak yetiştirmiş oluruz.

    II) SÜT IRKINDA DAMIZLIKTA KULLANILACAK BİR HAYVANDA ARANACAK ŞARTLAR:

    Seleksiyonla hayvanların verimi haricinde başka yeteneklerinde iyileştirilmesi söz konusudur.

Bunlar ;

a) Irk Karakterleri:
b) Üretim Değerleri: Üretilen süt, yağın yüzdesi ve toplam protein yüzdesi toplam miktarları, peynir değerleri, sağım kolaylığı,
c) Yetiştirme İle İlgili Değerler: Tohumlama ve uzun ömürlülük.
   Tohumlama iki temele bağlıdır;
 - İlk doğumun erken olması. Böylece ineğin verimsizlik devresi kısaltılmış olur.
 - Fertilite ; Doğum düzgünlüğü demektir. Doğum düzgünlüğü olan yani 12 ayda bir doğum yapan inek ekonomiktir.
d) Morfolojik Karakterler: Morfolojik karakterlerin sayısı çoktur. Önemli olanları aşağıda sıralanmıştır.
  - Tip
  - Kesim
  - Vücut Kapasitesi
  - Sütle İlgili Özellikler ve Meme Yapısı
  - Bacaklar, Ayaklar, Sağrı

    III) SÜT TİPİ İNEKLERDE FORM DEĞERLENDİRME:

    1. Form Değerlendirme Nedir: Süt tipi sığırların vücut yapıları ve vücutlarının çeşitli organlarının gözlem yoluyla incelenmesi sonucu süt tipi ineklere uygunluk düzeyinin belirlenmesidir. Süt tipi inekçiliğinde form üzerinde durmanın faydaları;

- Süt ve yağ verimi arasında çoğunlukla pozitif yönlü genetik ve fenotip ilişkileri vardır.
- Seleksiyon kriterleri olarak yararlanma olanağı sağlar.
- Manejmanla ilgili bir kolaylıklar sağlamaktadır.
- Satış fiyatlarının emsallerine göre daima daha yüksek olduğu bilinmektedir.

    2. Form Değerlendirmenin Ülkemiz Açısından Önemi:

    Sahaya yönelik çalışmalarda verimlerin nesnel olarak saptanması zaman alıcı ve masraflıdır. Oysa özel biçimde değerlendirme çok kısa ve daha ucuza gerçekleşmektedir. Az sayıda eleman ile fazla sayıda hayvan değerlendirmesi olanaklıdır. Bu özellik form değerlendirmenin ülkemiz koşullarında denenmiş boğa seçimini amaçlayan çalışmalar için başlangıç aşamasında uygulanabilecek kullanışlı bir yöntem olduğunu göstermektedir.

    Ülkemizde şu ana kadar form yönünden bir çalışma yapılmamış olması hayvanlar arasında bu yönden geniş bir varyasyon bulunduğu söylenebilir. Bu durum ülkemiz sığırcılığı açısından önemli bir durumdur. Yapılan çalışmalarda özellikle süt sığırcılığında bu özellikleri ile süt verimi arasında çok yüksek bir genetik ilişki olduğu saptanmıştır. Böylece form durumu genetik ıslahında önemli bir seleksiyon kriteri olarak görülmektedir. Form yönünden üstün nitelikli hayvanların işletmenin karlılığını etkileyen bir faktör olmuştur.

     IV) SÜT İNEĞİNİN MORFOLOJİK DEĞERLENDİRİLMESİ:

    Morfolojik değerlendirmenin iki amacı vardır.

- Hayvanın tanımlanması yani kendi görünüşü içersinde değerlendirilmesi.
- Hayvanın vücut ölçülerinin ideal ırk özelliklerine göre ayrı ayrı puanlanmasıdır. Yapılan puanlamada 70-100 arasında puan verilmektedir.

   Hayvanın görüşü ile ilgili incelenmesine geçmeden önce bazı temel kaidelerin gözden geçirilmesinde fayda vardır;

 - Hayvanın her görünüşünün biyolojik değişim değerleri efektif bir ölçü olmayıp, tahmini değerlerdir. Bu yolla tahmini değerler üniform bir özellik gösterir. Yani gerekirse tahmini değerler üzerine denetlemeler yapılabilir.
 - 1-50 arasında değişen cetvelde 25 ortanca değerdir. Burada her bir görünüşün biyolojik değişiminin ortanca değeri demektir.
 - Değerlendirilen hayvan 25 değeri ile karşılaştırılır. Her bir görünüş için biyolojik değişim değeri ortanca değerden ne kadar büyükse o kadar fazla, ne kadar düşükse o kadar az puanlama verilir.
 - Hayvanların büyük bölümünün biyolojik değişim değeri içinde kalmasına karşın işlem dışı bırakılan norm harici olanlara da rastlamak mümkündür. Normal boy değişimi 130-150 arasında olsa da bu değerlerin altında veya üstünde hayvanlara rastlayabiliriz. Örnek verecek olursak ; Boy 135 cm olsun (140-135)=5*2=10 ve 25-10=15 değeri verilir. Boyu 143 cm olsun (140-143)=3*2=6 25+6=31 değeri verilir.
 - Tanımlamada hayvanların yaşı, laktasyon sayısı, laktasyon ve besleme durumu, ahır sistemi, sağım saati vs. göz önünde tutulmaz. Bu öğeler son değerlendirmede ele alınır.
 - Çıkan değerler orta ve ortaya yakın olmalıdır. İstenen ölçü değeri budur.

    Şimdi hayvanlarla ilgili değişik görünüşleri ele alıp inceleyelim ;

    Boy: Hayvanın yer ile cidagosunun arasındaki yüksekliğin cm olarak ifadesidir. Seleksiyonda yüksek hayvanlar seçilir. Sebebi yüksek hayvanın daha derin ve uzun bir yapıya sahip olacağı düşüncesidir.

    Arka Bacakların Durumu: İşlevsel yönden memeden hemen sonra gelir. Bacaklar güçlü bir yapıda olmalı, yan ve arkadan bakıldığında yere dik olmalıdır. Butlar yassı kalçaların profili de doğru bir hat üzerinde olmalıdır. Aşık kemiği düz ve geniş özelliklere sahip olmalıdır, çıkıntı ve damarlar iyice gözlenebilmelidir. Bağlantı noktasında bacaklar hafif bir köşe oluşturmalıdır. Şayet çok dik olursa bacaklar zorlamaları kaldıramaz. Bu hal işlevsel açıdan önemli bir kusurdur. Kemikleri fazla olan bacaklarda kusurlu sayılır. İki bacaktaki aşık kemiğinin birbirine yakın olması kusur olarak değerlendirilir.

   Ayakları Durumu: Güçlü, topuk bölgesi yüksek orta büyüklükte olmalı ve yere iyi basmalıdır. Son eklemle tırnak arasında kalan bölüm kısa ve güçlü olması gerekmektedir. Tırnağın fazla açık ve topuğun alçak olması, son eklemle tırnak arasındaki kalan bölümün uzun ve zayıf olması kusur olarak kabul edilir.

    Memenin Ön Bağlantısı: İdeal bir ön memenin hacmi arka memeninkine eşit olmalıdır. Meme çok sayıda ince damarlarla kaplanmış olmalıdır. Memenin hacmini azaltan kısa bağlantı, memenin fazla yuvarlak olması veya fazla yuvarlak olmayıp zayıf bağlantılı olması kusur olarak kabul edilmektedir.

    Memenin Arka Bağlantısı: Memenin arka bağlantısı çok geniş ve çok yüksek olmalıdır. Arka profil yandan bakıldığında düz bir çizgide görülmeli veya kalça profiline göre biraz çıkık olmalıdır. Meme loblarının ayrılma çizgileri belli olmalıdır. Bağlantıların zayıflığı, dar sivri bir meme yapısı, bağlantının tamamen fonksiyonsuzluğu sebebiyle memenin ayrılması kusur olarak sayılmaktadır.

    Meme Başları: Meme başları uygun boyda (6-7 cm) ve çapta (3-3.5 cm) olmalı, her bir meme dokunun ortasında bulunup yere dik bakmalıdır. Meme deliğinin kolay açılması için uçları sivri olmalıdır. Aşırı büyük-küçük olması, fazla uzun-kısa olması, armut şeklinde olup sivri uçla bitmesi, dışa doğru bakması, meme lobu ortasında yer almaması, meme başlarının fazla geride olması, ön memem başlarının birbirinden uzak olması kusur olarak değerlendirilmektedir.

    Genel Görünüş: Hayvanın bir bütün olarak değerlendirilmesidir. Orantı, yürüyüş, güç, boy, dişilik, vücut kuvveti, incelik faktörlerinin bir Arada bulunması istenir.

    Süt Verimi İle İlgili Karakteristikler: Laktasyon dönemindeki bir inekte lüzumsuz et fazlalığı ve deri altı yağ birikintisi olması istenmez. Ayrıca, tüm kemikler yassı ve net olmalı, özellikle kaburgalar çok geniş yassı ve birbirinden ayrık bir yapı göstermelidir. Bütün bunlar hayvanın gücü ve vücut kuvveti ile birleştirilmelidir.

    Vücut Kapasitesi: Göğüs ve karın boşluklarının derinliği, genişliği ve uzunluğunun oluşturduğu hacme vücut kapasitesi denir. Vücut kapasitesi fazla olan hayvan diğer şartlar aynı kalmak koşuluyla fazla yem tüketeceğinden yüksek bir üretim potansiyeline ulaşabilir.

 Her bir Kompleks Yapı İçin Verilecek Maksimum Puanlar

 Genel görünüş = 30 puan
 Süt verimi ile ilgili karakteristikler = 20 puan
 Vücut kapasitesi = 20 puan
 Meme yapısı = 30 puan

 
Veteriner.CC

Copyright © 2007 - 2021 Veteriner.CC®
Her Hakkı Saklıdır - All right reserved