Hastalıklar

1. Abomazum Deplasmanları
2. Abomazum Ülseri
3. Agalaksia
4. Akut Metritis (Rahim İltihabı)
5. Akut rumen asidozu
6. Apityalismus
7. Bakteriyel Böbrek hastalığı
8. Basit İndigesyon
9. Brucellozis
10. Botulismus
11. B.S.E. (Deli Dana Hastalığı)
12. Buzağı ishalleri
13. Cryptosporodiosis
14. Coryza gangrenosa bovum (CGB)
15. Çiçek Hastalığı
16. Delibaş Hastalığı (Coenurus Cerebralis)
17. Dil Hastalıkları
18. Diş Hastalıkları
19. Domuz Gribi
20. EHD - Geyik Hastalığı
21. Ektima
22. Enterotoksemi
23. Farengitis
24. Gebelik Toksemisi
25. Hipokalsemi (Süt Humması)
26. Kara Hastalık
27. Keçi ciğer ağrısı
28. Ketozis
29. Kıl Dökülmesi
30. Kızıl ağız hastalığı (Yersiniosis)
31. Kronik rumen asidozu
32. Kuduz (Rabies)
33. Kurşun Zehirlenmesi (Plumbism)
34. Listeriozis
35. LSD
36. Mantar (Darmatomikozis)
37. Mastitis
38. Mavi Dil Hastalığı (Bluetongue)
39. Nokra (Hypodermosis)
40. Omasum konstipasyonu
41. Oestrus ovis (Burun Kurdu)
42. Ön Mide Hastalıkları
43. Özefagus daralması
44. Özefagus genişlemesi
45. Özefagus spazmı
46. Özefagus tıkanması
47. Özefagus yangısı
48. Pika
49. Piyeten
50. Pityalismus
51. Pneumoni (Akciğer Enfeksiyonu)
52. RPT
53. Rumen Timpanisi
54. Siğil (Kutan Papillamatoz)
55. Stomatitis
56. Şap
57. Şarbon (Antrax)
58. Tetanoz
59. Toxoplasmosis
60. Tüberküloz
61. Tükrük bezinin yangısı
62. Tükrük taşı
63. Üç gün Hastalığı
64. Yanıkara
65. Yutak hastalıkları
66. Yün Yeme Hastalığı

MANTAR (DERMATOMİKOZİS)

   Deri, kıl ve tırnak gibi keratinize dokuların dermatofitler olarak adlandırılan ve başlıca epidermophyton, microsporum ve trichophyton genusuna bağlı mantar türleri tarafından invaze edilmesiyle oluşan bir hastalıktır. Dünyanın her yerinde  bulunan bu etkenler insan ve hayvanlarda değişik şiddetlerde infeksiyon meydana getirmektedir.

   Dermatofitler tarafından oluşturulan kıl dökülmesi, deride kepeklenme ve kabuklanma ile karakterize, ekonomik kayıplara yol açan, buzağı ve genç sığırlarda daha çok rastlanan, enzootik, zoonoz bir hastalıktır.

   Etiyolojisi:

   Sığır, koyun, keçi, pratiğinde genel olarak hastalığı oluşturan etken olarak:

1. Trichophyton verrucosum

2. T.mentagrophytes

3. T.equinum

4. Microsporum gypseum

5. M.nanum

6. M.canis gibi patojenler rapor edilmiştir.

   Hastalık etkenleri yıllarca ahırlarda, malzemelerde, aktif olarak kalabilirler. Karanlık, nemli, kapasitesinin üzerinde hayvan barındıran ahırlarda, hayvan nakillerinin yapıldığı kapalı ortamlarda bulunan hayvanlarda hastalığın görülme sıklığı fazladır. Gençlerde yaşlılara göre, dişilerde ise erkeklere oranla hastalık daha çok gözlenir. Özellikle bağışıklık sisteminin gelişmesine paralel olarak görülme sıklığı azalmaktadır. Hastalığın ortaya çıkmasında mevsimlerinde etkisi vardır. Güneş ışınlarının az olduğu kış ve nemli ortamın daha çok oluştuğu ilkbahar aylarında trikofiti olaylarının arttığı, yazın ise lezyonlu hayvanların tedaviye bile gerek kalmadan kendiliğinden iyileştiği gözlenmiştir.

   Semptomlar:

   Hastalığın inkübasyon süresi 3-4 hafta olup, genellikle lezyonlar baş bölgesinde lokalize olmuşlardır. En yaygın olarak göz çevresi, alın, yanak, kulak ve burun üstünde bulunurlar. Klinikman yuvarlak, asbest veya tebeşir tozu görünümünde, kepeklenme ile karakterize lezyonlar olup kaşıntı ya çok azdır ya da hiç yoktur. İlk önce nemli olan lezyonlar daha sonra kuruyarak kabuklaşır ve gri beyaz bir görünüm alır.

   Diagnoz:

   Klinik görünüm izlenmesi sonucunda kolaylıkla teşhis edilebilecek olan hastalığın kesin tanısı için labratuvar muayenelerinden yaralanılır.

   Proflaksi:

   Hayvanların yaşadıkları yerlerin ve ya nakledildikleri alanların temiz, bakımlı olmasına dikkat edilmeli, mevsime uygun olarak güneş ışığından yararlanmaları sağlanmalı, rasyonlarına düzenli aralıklarla vitamin ve mineral madde takviyeleri yapılmalıdır. Ayrıca son yıllarda aşı uygulamaları da hızla yayılmaktadır.

   Tedavi:

   Veteriner Hekiminize danışınız!

   Derleyen: Veteriner Hekim Tolga GÜNDÜZ

   Kaynak:

• Prof. Dr. Yusuf GÜL (Geviş Getiren Hayvanların İç Hastalıkları)